De Chinese geneeskunst heeft een van de meest verfijnde diagnostische systemen ter wereld.
Door het voelen van de pols, het zien van de tong en het stellen van gerichte vragen en lichamelijk onderzoek kan de Chinese geneeskunst de oorzaak van de ziekte opsporen.
Tevens is de TCM therapeut in staat om ziektebeelden die zich aan het ontwikkelen zijn waar te nemen zodat er preventief gehandeld kan worden.

Om een voorbeeld te geven: inspectie van de tong is een belangrijke diagnostische methode. Volgens de theorie van de TCG zijn de meridianen en interne organen allen direct of indirect verbonden met de tong. Dat wil zeggen dat de essentie van de organen de tong voedt en dat ook pathologische veranderingen zich kunnen manifesteren op de tong. Als leidraad bij de differentiatie van ziektebeelden ligt de betekenis van tongdiagnose als volgt: men kan een beoordeling maken of bij de patiënt de vitale Qi voldoende of onvoldoende is, wat de locatie is van de ziekte, wat de aard is van de pathogene factoren en men kan een schatting maken van de prognose van de ziekte, etc.
Zo ook is de polsconditie een weerslag van de conditie van de organen, waardoor het voelen van de pols tot steun kan zijn in de beoordeling van de lichamelijke conditie en van locatie, aard en prognose van de ziekte.